Boşuna önce insan demiyorum!.. Yurt içi kargo çalışanı iki kadın ile imtihanım!..

Çok şikayet alıyorduk ama bir türlü fırsat gelmemişti ...
Adreslerde bulunamayan iade edilen postalar ve alınan ücretler...
Kayıplar, hasarlar ve benzeri gönderilerle ilgili hem sosyal medyada hem de haber sitelerinde iddialar...
Hatta bir genç sosyal medyadan yazmıştı...
Sokağa çıkma yasağı var evdeyim bulamadım demeyin diye...
Ne gülmüştüm!..
Herşeye rağmen...
Beşiktaş Medya Grup olarak;
Korono var kuryelere destek olalım diye de yazmıştık sağlıkçılar güvenlikçilerle beraber...
Meğer değmezmiş!..
Aynı türden iddialar ve işler aynen devammış!...
Bir de saygısızlık ve terbiyesizce davranışlar...
İşte bu şık olmadı!..
Bizim de başımıza geldi sonunda!..
Hem de kendi mahallemizde...
Olay yeri;
İstanbul Beşiktaş ilçesi Akatlar Mevkii ...
Konu;
Bir postanın geri iade edilişi...
Yani basit bir konu...
Muhatap;
Ben...
Diğer muhatap;
Yurtiçi kargo denilen bir şirket ve Akatlar şubesinde görevli 2 kadın!.. 
Hikaye şudur:
Şirket olarak bir posta göndermişiz Antalyaya...
Günler sonra bize geri geldi bulamadık adreste kimseyi diye...
Karşı tarafla yazıştık  koca şirket yerlerinde olduklarını söylediler.
Ortada bir durum!..
Neyse gelen kurye bıraktı zarfı bize gitti ödeme de yok dedi.
İyi o zaman dedik aldık!..
Aradan geçti iki gün bir mesaj geldi Yurt içi kargo denilen şirketten... 
Fatura çıkarmışlar bize...
Üç kuruş para ama enayi yerine konmak kötü...
Etik gelmez bana böyle şeyler... Canım sıkılır saygısızlık karşısında!..
Bizim çalışanlar göndermiş postayı ama nedense bizzat ilgilenmek istedim, insanlarla kaynaşayım dedim!..
Demez olaydım!..
Bizzat öğreneyim derken ne saçma şeyler yaşadım!.. 
Yurtiçi Kargo evle iki adım mesafe .. Akatlar Mahallesi ama Karanfilköy şubesi diye geçiyor.
Karşı kaldırıma geçtim...
Tabelasını gördüm, kapıda bir kaç vatandaş var. Ağızlarda maske, sosyal mesafeyi sağladık.
Sıra bana geldi, içeri girdim.
Düzensiz bir ortam ve içeride çalışan iki kadının maskesiz olduğu dikkatimi çekti.
Kural mural hak getire.. 
Lafı gelmişken denetimler bu yönlere de kaydırılmalı mesela...
Müşteriler maskeli çalışanlar maskesiz!...
Benim ağzımda maske, her yerim sarılı!...
Geldiğime bin pişmanım zaten...
Zor konuşuyorum.
İçerdeki iki kadında hiç bir şey yok yaklaşamıyorum ki konuyu tam açıklayayım!..
Zor anlatıyorum derdimi hastalık kaparım korkusundan...
Ama...
Daha iade lafını söylediğimde, hissettim tavırların değiştiğini...
Birine zar zor anlattım detaylarıyla...
5 dakikada çözülecek işi sıkıldı herhalde kadın, öbür kadına yönlendirdi..
İşin yoksa baştan başla!...
Aynı konuyu anlat dur!..
Şimdi de bana fenalık bastı mı!..
Bundan sonrası kötü bir film gibi...
Aramızdaki nezih konuşma şöyle...

+++

- Bu bana geri geldi!...
- Eeeee...  Geldiyse ödeme yapmanız lazım...
- Hayır karşı tarafa ödemeli gönderildi bulamadık diye iade edildi. Alıcı yerine bizim adresimiz yazılmış!.. Ayrıca getiren kişi size ödeme yok demişti...
- Kurye arkadaş yanlış söylemiş...
- Peki onun yanlışını da düzeltelim, öderiz ... Neden gitmemiş peki, sorun ne?... Sorduk sürekli yerlerindeymiş alıcı taraf...
- Nereden bilelim,  bulamamışlar işte, bize de gelmemişler veya teslim almamışlar...
- Onlar başka diyor, siz başka... Bu türden çok şikayet var... Öğrenmek hakkımız değil mi?... Çabam, postanın ulaşması...Önemli çünkü ve geç kalındı!..
- Tamam anladıkta, kameraya mı çekelim sizi inandırmak için...
- Bu nasıl bir konuşma saygılı olun biraz..

+++

Bitmedi devam ediyoruz!..
Bir de kovar gibi!..
- Lütfen çıkar mısınız?.. Korono var...
demez mi?..
Adeta dalga geçiyorlar!..
Nereden nereye geldik!..
Cevap alabilsem ne çıkması kaçacağim!..
O ara;
Laf döndü dolandı Koronaya geldi ya...
- Ben tedbirliyim de siz kurallara uymuyorsunuz!..
Bir de;
-Terbiyesizce konuşuyorsunuz!..Yakışmıyor, çok ayıp!..
diye uyardım...
Cevap hazır!..
Neredeysa azarlayacak!..
- Siz bize terbiyesizlik ediyorsunuz diyemezsiniz... Buyurun istediğiniz kadar oturun o zaman!..
Hoppala!..
Aldık mı başımıza belayı!..
Ne desen bir karşılık!..
Valla kapıdan zor attım da kendimi kurtuldum!..
Arkadan bazı sesler de duymadım değil hani!..

+++

İşte Yurt içi kargo elamanı iki kadın ve benim aramdaki korona dahil tadına doyum olmaz muhabbetin özeti...
Anlaşıldı!..
Benim derdim başka, sizin ki başka!..
Gönderin arkadaşınızı da paranızı ödeyeyim... 
...Ve
Başka kargo şirketine vermek için zarfı geri aldım tabii!..
Burası İstanbul... Burası Beşiktaş... Burası  Etiler... Burası Akatlar...
Zeytinoğlu Caddesi...
Hep diyorum ya; 
40 yıllık gazetecilik hayatımda çok şey gördüm ve artık hiç bir şeye şaşırmıyorum diye...
Gerçekten öyle...
Sadece üzülüyorum...
Şirketlerden iş modellerinden verimlilikten falan filan vaz geçtim...
İnsanlığımıza...
Onun için  Hürriyet ve Milliyet iş yaşamında köşe yazarlığı yaparkan hep yazımı önce insan önce eğitim diyerek bitirirdim!..
Aradan geçti onlarca yıl!..
Baktım da bir gıdım yol alamamışız!..
İsimler önemli değil!..
O, bu, şu...
Herkese tavsiyem olsun...
Önce insana yatırım yapmalısınız...
Yoksa marka olamazsınız!...