Lokanta - Restoran ayrımı!..

Pandemi 'ye önlem olarak akşam saat 22.00 den sonra Restoranların da kapanacağına dair çıkan karar üzerine bu paylaşım ile Lokanta- Restoran ayırımını anlatmak istedim.

LOKANTA kelimesi Türkçe'ye İtalyanca LOCANDA sözcüğünden girmiştir. Ticari gaye ile açılan , müşterilerine yemek hizmeti sunan mekânlar demektir. Amaç , ev dışında karın doyurulacak mekânlardır. Lokantalarda , sulu yemekler, tecere yemekleri tabir edilen yemekler daha ağırlıktadır, Sabit yemek menüleri bulunmayabilir.Türkiye'de 1960 lara kadar Lokanta yerine Anadoluda çok yerde Aşevi kelimesi kullanılıyordu.

RESTORAN kelimesi ise Türkçe'ye Fransızca
RESTAURANT sözcüğünün karşılığı olarak girmiştir, Fransızca , etimolojisi
yenilemek, onarmak anlamlarında Restaurer , tazelik veren mânâsında Restoratif kelimesine dayanmaktadır.

Restoranlar , Lokantalardan farklı olarak sadece karın doyurmaya özgün olmayıp , sosyal bir hayatın parçası, genellikle içkili mekânlardır. İçki olmadan da yemek yenilebilir fakat verilen hizmet, Mekânın özellikleri ,sunulan yemekler farklı bir konsept oluşturacak şekildedir. Masa örtüleri, yemek ve servis tabakları , bardaklar hep belli bir özen içindedir.

Restoranlar bugünkü konseptinden farklı olarak ilk zamanlarında tamamen zenginlere hizmet veren mekânlar olarak ortaya çıkmıştır.

Marco Polo 1280 li yıllarda , ilk Restoranın Çin'de açıldığını anlatır.Menüleri olan, garsonları olan bir sistemdir anlatılan.Lâkin,
bu hususta elde çok kapsamlı bilgi yoktur.

Kaynaklar ise ilk Restoranın 1760 da Fransa'da ortaya çıktığını söyler.
İlk Restaurant'ı açanlar olarak da BOULANGER ile MATHURİN ROZE CHANTOİSEAU'nun isimleri geçer.

Tarihteki İlk lüks Restaurant ise 1782 yılının Paris'inde açılan LE GRANDE TAVERNE DE LONDRES ' i şu kelimelerle tanıyoruz," şık bir salon, kibar ve akıllı garsonlar, üstün mutfak kabiliyeti, özel malzemeler , seçkin yemekler "
Lokantanın sahibi ANTONİE BEAUVİLLERS dir.
Mutfak Sanatı , " L' Art du Cuisinier " adlı , kitabınn yazarı olup , Fransız Mutfağına Standarizasyon getirdiği kaydedilir.

Özetle, Restoranlar, modern zamanların sosyal hayatının vazgeçilmez birer parçası olmuşlardır. Bazen işadamları arasında iş görüşmelerinin yapıldığı, bazen özel kutlamaların veya günlerin anıldığı , bazen de yoğun iş yükü nedeniyle kişilerin bilvesile rahatlıyabildiği mekânlar olarak hizmet vermektedirler.

İstanbul gibi,Ankara gibi büyük illerde iş yoğunluğu ve trafik yükü , kişileri ancak saat 21.00 civarında bu Restaurantlarda buluşturabilmektedir. Bu mekânların saat 22.00 de kapanıyor olması Koranavirüsü önlemek için alınacak tedbirden ziyade siyasi bir gaye ile içkili mekânlara tahdit getirme gayesi taşımaktadır diye düşünmekteyim.

Bu mekânlar, zaten bir müddettir tedbir olarak ellerinden geleni yapmakta, masalar arası mesafeleri, oturulan sandalyeler arası mesafeleri açmakta, tüm çalışanların maske ile çalışmalarını sağlamaktadırlar. Bu mekânların bu kurallara yeterince uyup uymadıklarının kontrolü yapılabilir ama, bunun ötesi bir tedbir uygulama hem bu mekânların daimi kapanmasına neden olur hem de toplumda sosyal ve ruhi bir baskı ve bunalım oluşturur, toplumda psikolojik bir travmaya neden olur.