Sözde yardımlar cepte kaldı yine!

Türkiye için “utanmazlıkların en rahat yaşandığı ülke” diyeceğim ama dilim varmıyor.

Gerçek tuhaf bir durum, bu ülkede kimse rezil olmuyor.

Utanma kalmamış.

Ar, haya yok.

Ahlak, namus çökmüş.

Terbiyesizlik, nezaketsizlik yükselen değer olmuş.

Hırsızlıktan, uğursuzluktan söz etmiyorum bile; bunlar neredeyse yaşam biçimi oldu.

Buna rağmen ahlaklı, namuslu, vicdanlı, dürüst insanlarımızın çoğunluk olduğuna inanıyorum.

Buna karşı kötüler o kadar ortada, o kadar fütursuza davranıyor, o kadar güç sarhoşluğu içindeler ki bu milletin gerçek feraseti bir türlü daha güçlü olduğunu gösteremiyor.

Bakın aradan tam bir hafta geçti geçen pazar yazdığım yazı üzerinden.

Neydi o yazı?

Bir sürü ünlü isim tüm televizyonların yaptığı ortak yayında bağış toplamıştı depremzedeler için.

Türkiye’nin en tanınmış iş insanları bağlanmışlardı yayına, bağış adı altında milyonlar uçuşmuştu havalarda.

Sonunda 7 saatte 115 milyar lira toplandığı ilan edilmişti.

Zaman zaman vıcıklıkların da yaşandığı bu geceden sonra defalarca sordum: “Bu paralar hangi hesapta, imza yetkilisi kim, şu ana kadar bu 115 milyardan ne kadar ve nereye harcandı?” diye.

Kimse cevap bile vermedi.

Sorulara devam ettim: “Milyonlarca lira bağış yapanlar bu paraları yatırdı mı, yatıranlar neden dekontlarını göstermiyorlar?”

Sonunda bir açıklama geldi.

Meğer o gece sadece kumbarasını kıran çocuklar, emeklilik maaşının yarısını feda edenler, bir günlük hasılatlarını veren esnaf, ev kadınları, memurlar, öğrenciler vaat ettikleri miktarları yatırmışlar.

Bir de kamu kuruluşları, onlar da emir tepeden geldiği için belirttikleri paraları bilmediğimiz AFAD hesabına aktarmışlar.

Bu nasıl bir ahlaksızlıktır böyle.

Bir hafta önce adı büyük iş insanlarının vaat ettikleri paraları yatırmadıkları çıktı ortaya.

Bir hafta geçti hala yatırmamışlar.

Yatırsalar en azından biri çıkıp “İşte vaat ettiğim miktarın dekontu” diye çıkardı ortaya.

Ahlaksızlıktır bu, dolandırıcılıktır bu.

O geceye katılan ve aldıkları her bağıştan sonra sevinç çığlıları atan ünlü sunuculardan da hiç haber yok.

Bir hafta geçti, belli ki hiçbiri o gece konuştukları ünlü isimleri aramamışlar, “Beni de rezil ettiniz, parayı niye yatırmadınız” dememişler.

Onlar da mı bu kadar utanmazlar?

Örneğin Acun Bey, acaba “Abi, abi” diye konuştuğu ve “Haydi 50 milyon daha yuvarlayalım” dediği kişiyi aradı mı “Abi ne oldu ya şu senin bağış işi” diye sormadı mı?

Diyorum ya, kimse rezil olmuyor bu ülkede.

Çünkü aslında kamuoyu önünde rezil olan bu kişiler öyle çok kazanıyorlar ki “Amaaaan, boşver, rezil olsak ne olacak, bu millet balık hafızalı, unutur nasıl olsa, biz keyfimize bakalım” diyorlar.