Kayınbirader olan Rönesans’ın iki önemli sanatçısı aynı sergide

Erken Rönesans’ın en önemli ustaları arasında olan Andrea Mantegna ve Giovanni Bellini, her ikisi de kendi alanlarında zanaat ustalarıdır. 15. yüzyılda doğan ve aynı zamanda kayınbirader olan iki ressam, birbirlerinin çalışmalarını uzun yıllar boyunca etkilemiştir. Hayatları boyunca rakip gibi kalsalar da, 1 Ekim - 27 Ocak 2019 tarihleri arasındaki bu yeni sergi ile her ikisinin de zanaatlarında farklı ustalar olduğunu gözler önüne seriyor.

Bellini’nin kız kardeşi Nicolosia ile 1453’te evlenen Mantegna, bu ittifak ile kendisini Venedik’in en ünlü sanatsal ailesine kabul ettirdi. Londra’daki Ulusal Galeri’de açılan bu yeni sergi ile Mantegna ve Bellini, bir kez daha yan yana geliyor. Bu sergi kapsamında, her iki sanatçının aynı temayı nasıl ele aldıkları, özellikle birlikte çalıştıkları ilk on yılda, Rönesans resminin ustalarının nerede bir araya geldiği ve nerede farklılık gösterdiği görülüyor.

Aynı çatı altında iki usta ressam

Bellini, 20 yıl kadar tecrübesi olan Mantegna’nın, babası Jacopo’nun atölyesine geldiğinde altı yıldır resim yapıyordu. İlk yıllarda Mantegna’nın temaları her zaman dinsel olarak takip eder ve sonra kendi başına gelir. Bir marangoz ve sanatsal bir dâhinin oğlu olan Mantegna, perspektifin efendisiydi ve üç boyuta getiriyordu ki bu da neredeyse duvarlar kaybolacak gibi görünüyor. Resimlerinin her köşesi, yüz, saçlar, yapraklar, kayalar, arka plana doğru akan nehirler ve patikanın boyanması birkaç ayrıntıyla kaplıdır.

Bellini daha geniş bir felsefeye sahipti ve şafağın pembe ışığını yeniden yaratma, manzarayı açık bırakmak ve içilecek kadar iyi görünen suyu tasvir etmede yetenekliydi.

Mantegna’nın 1454’te resmettiği “Tapınak’taki Mesih’in Sunumu” adlı tablosu dramatik bir etkiye sahiptir. Simeon’un sakalı, mükemmel bukle şelalesi, tüm Rönesanslı bebeklerde olduğu gibi sıkıntı çekmiş bir görünen kısmen bebek, kısmen yetişkin özellikleri olan bebek Mesih, eğrilerle ve kırışıklıklarla ustaca boyanmış bandaja sarılıdır.

Bellini’nin uyarlaması da aynı kompozisyonu izler fakat, Simeon’ın yüzündeki sakalı bulut gibi şekilsizdir. Genel his, daha etkileyici olan yüz ifadeleri ile kapatılmıştır. Bellini’nin boyadığı bedenler, daha sonraki Mesih tasvirlerinde Mantegna’dan daha yumuşaktır. Yakın zamanda ölmüş bedenin gevşek kasları ve çökmüş kemiklerinin ağırlığı ve sıcaklığı hissedilirken, Mantegna’nın bedenleri oyulmuş mermer gibi, her kas ve pazının betimlendiği klasik heykeller kadar katıdır.

Galerilerin son odaları, her sanatçının en muhteşem resimlerini sunuyor.  Mantegna'nın hiç yapmadığı yağlı boyayı kullanan Bellini’nin, 1501-02'de çizdiği eserler Doge Leonardo Loredan'ın özel bir komisyonunda sergileniyor. Mantegna ve Bellini’nin Londra’daki The National Gallery’de olan sergisi, 1 Ekim - 27 Ocak 2019 tarihleri arasında ziyaret edilebilecek.